Artykuł sponsorowany
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułu i osobiste poglądy autora.
Lęk jest uczuciem, który towarzyszy nam niemal każdego dnia, już od momentu narodzin. Czasami jest nieuzasadniony, nieodpowiedni do sytuacji, ale to stan emocjonalny, który jest całkowicie normalny w codziennym życiu.
Zatem skąd biorą się napady lękowe? Kiedy lęk staje się poważnym zaburzeniem? Jakie są jego przyczyny? Tego wszystkiego dowiesz się z poniższego tekstu.
Bardzo często lęk jest trudny do rozpoznania, ponieważ przybiera różną postać i nakłada maski.
Zazwyczaj jest to uczucie rozdygotania, silnego napięcia, które mogą przypominać symptomy choroby serca. Często pojawiają się także bóle układu pokarmowego lub neurologicznego (ból brzucha i głowy, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, bóle kręgosłupa, niedowłady).
W medycynie wyróżnia się dwa rodzaje lęku: pierwotny i wtórny.
W lęku pierwotnym nie występują dodatkowe zaburzenia psychiczne, takie jak depresja, ani choroby somatyczne.
Lęk wtórny pojawia się podczas przebiegu różnych chorób, m.in. w trakcie procesów zapalnych pojawiających się w układzie nerwowym lub w mózgu. Lęki wtórne nazywane są inaczej lękiem somatycznym.
Lęki kwalifikować można na podstawie poniższych grup, które występują najczęściej:
Powstawanie nadmiernego lęku, najczęściej spowodowane jest nałożeniem się kilku czynników, np.:
Niestety, zaburzenia lękowe mogą dotyczyć niemal 20% dzieci i nastolatków. W przypadku dzieci, na niektórych etapach życia pojawiają się stany lękowe, które są naturalnym stanem.
Przykładem jest lęk separacyjny, który pojawia się podczas rozłąki z rodzicami. Do drugiego roku życia jest to normalna przypadłość i powinna ona samodzielnie zaniknąć do momentu, kiedy dziecko ukończy pięć lat.
Kolejnym rodzajem lęku, jest lęk społeczny, który również dotyczy etapu rozwojowego. Jest to stan charakterystyczny dla dwulatków i może pojawiać się do 3 roku życia.
Na późniejszym etapie, lęk objawia się np. obawami w obecności kolegów z klasy, nauczycieli lub innych dorosłych. W szkole dziecko nie utrzymuje kontaktu wzrokowego podczas rozmowy i boi się ośmieszenia, natomiast w domu wszystko wraca do normy.
Warto dodać, że zaburzenia lękowe w wieku dziecięcym i nastoletnim znacznie częściej pojawiają się u dziewcząt (najczęściej w okresie dojrzewania).
Lekkie zaburzenia leczy się za pomocą specjalnej terapii, która jest dostosowana indywidualnie do konkretnej osoby.
W przypadku poważniejszych zaburzeń, przez które normalne funkcjonowanie staje się niemal niemożliwe, warto rozważyć stosowanie farmakoterapii w połączeniu z psychoterapią.
Jeśli zauważymy, że nasz partner lub bliska osoba, często wybudza się w nocy, rano jest zazwyczaj zmęczona, skarży się na różnego rodzaju dolegliwości, a dodatkowo pojawiły się konflikty w pracy i coraz częściej sięga po alkohol lub substancję psychoaktywne, to prawdopodobnie zmaga się z zaburzeniami lękowymi.
Warto wówczas porozmawiać z tą osobą i delikatnie podpytać jak długo utrzymują się ten stan. Takich stanów nie wolno lekceważyć, dlatego możesz zasugerować, aby skonsultowała się ze specjalistą.
Obecnie istnieje wiele możliwości konsultacji. Coraz bardziej popularna staje się psychoterapia online, dzięki czemu, chory może rozmawiać ze specjalistą z własnego domu, w którym z pewnością czuje się bardziej komfortowo niż w gabinecie.
Fot.: materiał prasowy Klienta
